Dost kavramı

Normalde çok duygusal yazmayı seven biri değilim. Yazdıklarımda illa bir komiklik, muziplik yapmak isterim. Neden bilmiyorum. İçimden böyle geliyor sadece. Yaşadıklarımızın komik tarafını yazıya geçirmeyi seviyorum ama bu ara biraz duygusal da yazacağım. İdare ediverin:) Yazıya da ne zamandır ara vermiştim. Buna biraz ihtiyacım vardı. Birikim yaptım. Damlalarım birikti küçük bir kuyuda, taşıyorlar şimdi. Görünmek, ortaya çıkmak istiyorlar. İyi de oldu. Güzel bir ağaç olarak salınıyor şimdi yaprakları içimdekilerin.

http://burasihayalkahvesi.blogspot.com/2020/03/dost.html Ebemkuşağı'nda "dost" isimli bir yazı okuyunca ondan biraz ilham aldım. Çok tatlı, kısa bir hikaye yazmıştı. Hoşuma gitti, gülümsetti. Dost kavramını sorguladım sonra. Acaba gerçekten böyle bir şey var mıydı yoksa hikayedeki gibi cansız ama insana göre daha canlı bir bebek mi olabilirdi dostumuz? Çok istiyorum insanlara güvenmeyi, dostum demeyi ama bu çok ağır bir kelime aslında. "Dost" haydi siz de söyleyin. Ağırlığını hissedeceksiniz. Çünkü dost demek; seni her halinle kabul eden, her zaman yanında olan, her daim yardıma hazır olan ve seni bırakmayan kişidir. Böyle bir insan var mıdır sahiden? Olmasını ne kadar isterdim... İnsanın eşi de her şeyden önce dostu olmalıdır bence. Sadece fiziksel güzelliğim için yanımda duruyorsa ne hayır gelir zaten ondan?

Dostum demesem de iyi arkadaşım dediğim biri aniden çekip gitti hayatımdan birkaç hafta önce. Nedenini gerçekten bilmiyorum ama onun bıraktığı boşluğu dolduramıyorum. Bir insanı başka bir insanla ikame edemezsiniz bence. Çünkü herkesin doldurduğu alanlar ve bıraktığı boşluklar farklıdır. Her bir insan sizdeki farklı bir yeri doldurur. Herkesin yeri başkadır. Bu nedenledir ki birini unutmak için başka birini bulmak bir hatadır işte. Bunu çoğu zaman göz ardı ederiz ama bu giden kişiyi hiç unutmayacağız anlamına da gelmez tabi. Çünkü tam şu anda dinlediğim şarkının da söylediği gibi "güneşe doğru başka bir hayat var." Her gelen insan, yeni bir hayat demektir. Gidenin ömrü o kadarmış demek ki deyip geçmek lazım herhalde. Bu biraz ergen sözü gibi oldu, kusuruma bakmayın. Ben duygusal yazılarda pek iyi değilimdir:)

Şimdi sorguluyorum, gerçekten dost diye bir şey var mıdır yoksa bu bizim çıkardığımız bir kavram mıdır? İnsanlardan gerçekten dost olur mu yoksa herkes kendi çıkarı kadar mı dosttur? İnsan bencil midir, diğerini kendinden öne koyabilir mi? Aşağıdaki şarkıyı dinlerken düşünün siz de. Hayatınızdan gelip, geçenleri düşünün ve cevapları bana yazın.