Covid-19 belasından sonra yapılacaklar

Aynen böyle çılgın atarız

Bu namussuz virüs hepimizi kapattı evlere. Hapsolduk resmen. Bir ay önce herkesin eve tıkılacağını, sokakların "walking dead" gibi olacağını söyleseler vallahi inanmazdım. İşten şikayet ediyordum, şimdi yemin ederim beşte kalkıp gitmeye razıyım. Düşünün ne noktaya geldim sevgili okurlar.

O basit gördüğümüz, günlük hayat koşturmalarımız meğer ne kadar değerliymiş. Şimdi bir arkadaşımla karşılıklı kahve içmek rüya gibi geliyor. Ay içim daraldı. Allah'ım sen kurtar bizi. Biliyorum biz yapıyoruz ama en azından masumların hatırına... Şimdi de anneanne gibi konuşmaya başladım. Neyse biz bu illet geçtikten sonra yapacaklarımıza odaklanalım.

1) Önüme gelene sarılmak: Free hugs

Bu virüs gittikten sonra sevdiğim,sevmediğim herkese sarılacağım. Sokaktaki bütün hayvanları seveceğim. Hatta sokaklarda deli gibi boş boş gezeceğim. Manyak zannetmezlerse gezenlere de sarılabilirim. Dokunmak ne güzel şeymiş meğer... Yok, yok merak etmeyin önüme gelene dokunacak değilim. Adımız da sapığa çıkmasın da.

2) Metrobüse binmek:

Evet, efendim. Yanlış duymadınız. Ben metrobüse binmeyi bile özledim. Binebilmek için dua etmeyi, oturabilmek için aldığım pozisyonları, oturamayınca insanlara pis bakışlar atmayı... Sokağa çıkmak falan değil de biri bir gün metrobüse binmeyi özleyeceksin deseydi ağır şeyler söylerdim. Fakat bunların başımıza geleceğini nereden bilirdim? Vallahi büyük konuşmayacağım bundan sonra.

O eski halimden eser yok şimdi

3) Bağcılar'a gitmek:

O da nereden çıktı mı diyorsunuz? Sevgili teyzem orada oturuyor ve ben orada büyüdüm. Ama tabi ki gitmek istememin sebebi bu duygusal sebepler değil. Çünkü oradaki dedikodu timiyle dedikodu ihtiyacımı ancak karşılayabilirim. Siz oradaki teyzelerin dedikodu kapasitesini biliyor musunuz? Hiç küçümsemeyin. Hepimizi sulu götürüp, susuz getirirler. Konuşmaya başladıktan sonra kırk beş dakika hiç sekmeden dedikodu yapma özellikleri vardır kendilerinin. Size beş dakika içinde bütün sülalesini anlatabilir, on dakika içinde de bütün mahallenin... Kısaca bu dedikodusuz günlerin acısını normal insanlarla değil, ancak onlarla karşılayabilirim.

Bağcılar'daki teyzeler temsili

4) Gezmek!

Gezmek eylemi fıldır fıldır İstanbul'da da olabilir tabi ama ben daha ziyade yurt dışından bahsediyorum. İtalya, İspanya, Güney Amerika... Geçen rüyamda gördüm canım. Neden olmasın? Hayır, bir yerim de açık değildi. O gönlümüzce gezebildiğimiz özgür günler de gelecek elbet. Eee tabi o özgür günlerde paramın olmadığını hemen hatırlatmak zorunda değilsiniz. Rüyamda para da buluyordum... Tamam, ben gerçekten açıkta kalmışım galiba.

Aynı böyle gezeceğim

5) Fütursuzca içmek:

Ve tabi ki içmek. Meyhaneye, cluba, bara gitmek... Arkadaşlarımla ölümüne eğlenmek. Sabahlamak, şarkı söylemek, deli gibi dans etmek. Bunun için de param var çok şükür. O kadar da fakir değiliz. Ee ama ayda iki falan olursa yine de iyi olur. Yok canım ondan değil. Parayı biriktirmek lazım. Bakın ne oldum değil, ne olacağım demeli!