HAYVANLAR BENİ SEVİYOR MU?

Bu yazımda hayvan sevgisine farklı bir açıdan bakmak istiyorum. Ben hayvanları çok severim (biraz aşırı) Ne zaman bir kedi, köpek görsem yolumu değiştirir, peşine takılırım. Yolda her gördüğüm hayvan sevmek için durduğumdan gideceğim yere geç kalırım. Benimle yürüyenler de hafif agresif olurlar bu durumdan dolayı. Çünkü arkasını döndüğünde beni göremez. Nerede bu derken bir bakar bir köşede ya bir kediyle oynuyorum ya bir köpekle. Bu durum tekrarlarsa sonu küçük çaplı bir sinir krizine kadar gider... Birkaç defadır kendi kendilerine konuştuklarını fark edince biraz asabileşiyorlar da…

Siz de benim gibiyseniz beni anladığınızı düşünüyorum. Üstüm başım hep tüy içindedir benim. Hatta şu kıyafetlerden tozları toplayan aletten(adını bilmiyorum) bir tane çantamda taşımayı düşünüyorum. Bu gün de otobüsle giderken bir tane yavru, beyaz “golden” ve bir sokak köpeği gördüm. Yan yana oturuyorlardı. O durağı geçmiş olmama rağmen onlarla oynamak için otobüsten inip, geri yürüdüm. Bu hep yaptığım bir şeydir. Her gördüğüm hayvanı sevmek için atlarım; “Gel kızııım!! Ayyyy çok tatlı!!!” diye neşeyle ona doğru koşarım. Onlar benim için mutluluk kaynağıdır. Acaba ben de onlara doğru koştuğumda, onlar için mutluluk kaynağı oluyor muyum?



Tabi ki! Mutlulukları adeta yüzlerinden okunuyor. Fakat ilginç bir şekilde arkadaşlarım tersini düşünüyor. Güya her gördüğüm yerde hayvanlara koştuğumdan daralıyorlarmış hayvanlar, yok bunalıyorlarmış... Yolumun üstündeki bütün köpekleri tanıyorsam ne olmuş? Yürürken kuşlara “Günaydın” diyor da olabilirim. Evet, gördüğüm köpeklere öpücük atıyorum hatta bir keresinde yemekhane kuyruğunda beklerken perde arasından gördüğüm bir köpeğe de öpücük atmıştım. Eee bence gayet normal.

Yok, köpekler beni görünce kendi aralarında haberleşiyorlarmış da, “Manyak kız geliyor, kaçın” diye konuşuyorlarmış. Öpücük attığım için de sapık diyorlarmış… Hatta bana bir karikatür atmışlar. Komik değil ama haydi paylaşayım;
  

Hayvanlarla aramdaki ilişkiyi şöyle özetliyorlarmış;


Neyse, yorum yapmak istemiyorum.
Yalnız ailemin yanında sokaktaki hayvanları asla sevemem çünkü çok pimpiriklidirler. Onun üzerindeki bitler, pirelere dokunduğumu düşünüce bayılacak gibi oluyorlar… Hele ki sarıldığımı bilseler… Annem bir sokak hayvanını sevdiğimi görürse, “Ay! Dokundu!” diye ellerini saçlarına götürür, “Ay! Vallahi dokundu!”  Babam deseniz ondan da pimpirikli. Yanında dezenfektanla geziyor. Biliyor ya benim ne yapıp edip seveceğimi. Düşünebiliyor musunuz? Böyle bir ortam… Her gördüğü sokak hayvanını seven bir kız, bunu görüp fenalık geçiren bir anne ve kızına elinde dezenfektanla koşan bir baba… Arkadaşlarım çok gülüyordu bize.

Benim de evde muhabbet kuşum var. Muhabbet kuşunu sevmek tabi biraz daha zor oluyor ama o benim için neşe kaynağı. Ben de onun için tabi! Aşağıdaki videoda onunla olan ilişkime benzer bir ilişki görebilirsiniz,

       

Hayvanlar bana göre bu dünyadaki en güzel şey! Onlar olmadan hayat ne kadar kuru, soğuk ve karanlık olurdu… Düşünmek bile istemiyorum. Kötü bir gün geçirdiğimde tek istediğim şey bir hayvanla oynamak oluyor.  Hemencecik mutlu oluveriyorum. Siz de deneyin ve gününüzün nasıl güzelleştiğini görün.

Yorumlar

  1. Hayvanlar çok tatlıdır. Umarım videodaki gibi yapmıyorlardır hayvanlar sizi görünce:)

    YanıtlaSil
  2. Hepsi ailenin suçu:) Yapma dedikçe yapmışsın gibi geliyor :))

    YanıtlaSil
  3. Hayvanlarla olan ilişkiniz gerçekten ilginçmiş

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hahah:) "İlginç" kibar bir yorum. Arkadaşlarım genelde "garip" "tuhaf" ya da "manyak" demeyi tercih ediyorlar. Sizin kibar yorumunuz için teşekkürler.

      Sil
  4. Merhaba! :)

    Hayvanlar hayatın boyutlarından biri. Olmasalardı yaşadığımız dünya eksik kalırdı. İlgi görmeyi sevdiklerini düşünüyorum, tıpkı insanlar gibi. Ama herkes sizin gibi olsa acaba o zaman da böyle ilgilenilmekten mutlu olurlar mıydı, bilemiyorum :) Sanki biraz sıkılabilirlerdi. Bir de güvercinler hakkında bir şey söyleyeyim. Güvercinlere "Günaydın!" demek köpeklere "öpücük atmak"tan daha normal bence :)

    Güzel günler dilerim!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hahah merhaba:) Kesinlikle katılıyorum. Hayatımızda büyük yer tutuyorlar. Herkes benim gibi olsa hayvanlar bunalıma girebilirdi:) Güvercinlere günaydın demek normalmiş en azından. İyi bari:)

      Sil
  5. Merhaba, yaşasın hayvan sever bir blog daha keşfettim:)mutluyum:) valla bir insanda en önem verdiğim özelliktir hayvanları sevmesi, merhamet etmesi. Özellikle de kedi, köpek. Kediden iğrenen, köpekten tiksinenlerle asla anlaşamam, komşum olsun istemem. Bücürük isminde bir kedim var. Ayrca apartmanın bahçesinde sürekli su, mama koyuyoruz, iki komşuyla ortaklaşa mama alıyoruz. Bu arada Bücürük'ü öperken de böyle tepki veriyor:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O hayvancıklardan nasıl tiksinilir ki? Ben sokaktakilerden de asla tiksinmem. Kesinlikle hayvanlara merhamet eden insanları seviyorum ben de. Ben de kendim gibi hayvan sever birini bulunca çok mutlu oluyorum! Aaa benim gibi bir var diyorum:)

      Sil
  6. :) çok komik bir video ve yazıydı.. kendi kedimi düşündüm de ne zaman bilgisayarda yazı yazsam hemen kucağıma gelir uyyuyor numarası yapar.. seni benim kedimle tanıştırmak lazım.. öper, yalar.. insan canlısı bir minik o :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Momentos. Seni tekrar görmek güzel. Kedinle tanışmaktan çok mutlu olurum! :)

      Sil
  7. Bugün upuzun yorum yapmıştım yazına. Ama google,da problem var, yayınla dedim uçtu gitti. Güzelim yorum uçtu:( Bir kızdım.
    Canım, hatırladığım kadar yazayım. Öncelikle Momentos, 'Bücürük ve Ben' Müjde kardeşim ve sen. Daha da arkadaşlar var kediciklerle dost olan, bakan ve ilgilenen. Onları da zamanla tanırsın. Kedi ve köpekleri sevmen, onlara gülmen, hatırlarını sorman o kadar güzel ki...
    Keşke kedilerdeki o değişik enerjiyi ve sevimli hâlleri herkes anlayabilse. Tüyleri için kullanılan tüy ruloları var. Biz sonunda Carrefour'dan yüklü miktarda alıyoruz. Tutacak yerleriyle veriliyor. Onlardan bir tane görsen de alsan seni uzun süre idare eder, ailen de kedi, köpek sevdiğini fark etmez. Kedilerden mikrop kapılsa onca senedir biz hastalanırdık. Ama gariban sokak kedileri her türlü tehlikeye açıklar. Keşke böyle olmasa Yasemin kızım :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, onlar her türlü tehlikeye açıklar. Bazen sokakta tekmeleyen çocuklar görüyorum, öyle sinirleniyorum ki! Hemen onlara doğru koşturuyorum. Ne biçim insanlar var... Hani demişsin ya keşke o enerjiyi herkes anlayabilse diye, bazı insanların içi o kadar kötü ki dışarıyı da kötü görüyorlar. Onların güzellikleri görebilmesi mümkün değil. Ben aslında acıyorum onlara çünkü hayat bu küçük güzelliklerde gizli aslında.

      Sil
  8. Hahahaha!Çok samimi bir yazı gerçekten.Ben maalesef hayvanlara yaklaşamayan o büyük özürlü gruba giriyorum.Tiksinç bulduğumdan değil sadece azıcık,küçücük,birazcık korkuyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Korkmak başka bir şey. Olabilir. Ama bunu yenebilirsiniz:) Yendikten sonra da bence çok seveceksiniz onlarla oynamayı:)))

      Sil
  9. Tabi daraltmamak lazım:) doğru:) Kesinlikle!!

    YanıtlaSil
  10. Harika bir yazı, çok güzel anlatmışsınız, karikatüre bayıldım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkürler:) Karikatürü ben de çok sevmiştim

      Sil
  11. Hepimiz Elmyra'yız!!!

    YanıtlaSil
  12. Hayvanları ben de seviyorum fakat sizinki gibi değil pek. Allah'ın yarattığı herşey çok güzel.

    YanıtlaSil
  13. Çok güzel ve samimi bir paylaşım olmuş yahu :) Son zamanlarda ben de korkmaya başladım, uzun saçım var ve kafama pire zıplayacak diye korkmaya başladım. yine de uzak kalamıyorum. Hayvanı sevdikten sonra, sevmese miydim lan diyorum. diyet yapanın insanın tatlı gömmesi gibi :D

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar