Herkes için özgürlük

Bugün izlediğim bir videodan esinlenerek bu yazıyı yazıyorum. Aslında duygularımı anlatmak istiyorum. Bence başka bir dünyada yaşıyor olmalıydık. İnsanların parasını paylaştığı, herkesin eşit standartlarda olduğu, hayvanların doyduğu bir dünyada yaşamalıydık. Düşünsenize herkesin paylaştığını... Bir tane aç insan kalır mıydı? Herkes mutlu olabilir aslında. Bu bizim elimizde.

Böyle düşündüğüm için bana çocuk gözüyle bakıyorlar. Ben çok çocuksu düşünüyorum, biliyorum ama saf olan, temiz olan bu değil mi? Dünyanın tüm canlılar için güzel olmasını istiyorum, evet. Bu bir suçsa da suçumu kabul ediyorum. Adaletsiz bir yerde yaşamak çok zor. Sadece bir dakikakınızı ayırıp, düşünmenizi istiyorum. Herkes malını paylaşsa bir tane fakir kalır mıydı? Bu durumda aslında fakir insanların sorumluluğu hepimize aittir. Evet, bu çocuk gerçekleri yüzünüze vuruyor. Üzgünüm.

Korona virüs sayesinde dünya daha eşit bir yer oldu. Buradan çıkarmamız gereken bir ders var ama kimin umurunda ki? Örneğin günün kaç saati iş yerinde geçiyor ve kaç saatini kendinize ayırıyorsunuz? İnsanlar bir şeyin farkında değil: hepimiz öleceğiz. Hayır, itiraz etmeyin. Farkında olsak böyle yaşamazdık. Özgür olmak için bir yol bulmaya çalışırdık. Bir hafta sonra öleceğimizi bilseydik neler yapardık? Cevaplarınızı bir düşünün. Hala aynı hayatı mı yaşardınız? İşte cevap, bu soruda saklı. Hayatı hep o cevaplardaki gibi yaşamalıyız. Bir hafta sonra ölmeyeceğimizi nereden biliyoruz?

Anlatmaya çalışıyorum, duyuyor musunuz? Özgür olmadıktan sonra hayatın ne anlamı var? Ha kurulmuş bir robot yaşamı, ha biz... Ona da yapacağı şeyler yükleniyor ve istediği gibi yaşamıyor. Biz de öyleyiz. Doğduğumuzda bir program yüklüyorlar bize. Hayat şöyle yaşanır, başarılı olmalısın, en iyi dereceleri almalısın, iyi bir işe girmelisin, çok para kazanmalısın... Adeta bir yarış yeri gibi. Herkesi birbirine düşman ediyorlar. Ama sevginin egemen olduğu bir dünyada mutluluk olabilir sadece. Şimdi anlıyor muyuz birbirimizi ne kadar etkilediğimizi? Birimizin mutluluğu, hepimizin mululuğudur. Herkes birbirine bağlı aslında.

İnsanların Allah vergisi yeteneğini paraya dönüşürdüğü bir dünyada yaşarsak ancak mutlu oluruz. Bize dayatılanları yaptığımız sürece de tam tersi hüküm sürer. Neden dünyada bu kadar çok sıkıntı var? Bunun için insanları suçlamak yerine kendimize bakmalıyız. Ben ne kadar özgürüm? Kendi mutluluğum ve özgürlüğüm için neler yapıyorum? İstediğim hayatı mı yaşıyorum yoksa bana dayatılanı mı? Lütfen değişimin aslında bir kişinin değişimi ile geldiğini fark edin. O bir kişi sizsiniz.