Yıldızsız İstanbul
Dışarısı yağmurlu
Dışarısı karanlık
Ama ben ışıklarımı
açtım
Bu senin elinde
derlerdi de inanmazdım
Gülümsemek için
güneşi beklemek ne saçmaymış
O bir doğar, bir
batar
Onunla batmak
olmazmış
Ya yıldızlar?
Parlamak için onu beklersem?
O zaman gündüzleri
ne yaparım?
Yıldızları bile
yutan bu betonların arasında
Karanlıkta kalırım
İstanbul’a da
dedim “kendini bırakma!”
Biliyorum nefes
alamıyorsun dev binaların arasında
Ama denizlerin hâlâ
senin yanında
Martılar hâlâ süzülüyor
semalarında
Büyükada için
üzgünüm ama
Bak Burgazada tertemiz
mesela
Canın sıkılınca
Kadıköy’ü hatırla
Belki bir gün
betonların yerini parklar alır
Sokaklarda
çiğnenir diye korkuyorsan
Sen de tohumları martıların
kanatlarının arasına sakla
Ne güzel anlatmışsınız.Umarım bir gün betonların yerini parklar alır.Kaleminize sağlık:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
SilTohumları martıların kanadına saklayalım :)
YanıtlaSil:))
SilKadıköy' ü hatırlamak iyi gelir herkese:)
YanıtlaSilDeğil mi:)
SilNe kadar naif bir anlatım :) Elinize , yüreğinize sağlık ...
YanıtlaSilAh o betonlar , herkes o betonların önüne bir ağaç dikse ya ... Hiç olmasa biraz yeşillensenk ya ...
Sevgiler ... :)
Çoook teşekkür ederim:)
Silkaleminize sağlık
YanıtlaSilSağ olun:)
SilÇok teşekkür ederim:)
YanıtlaSilBetonlar, beton kokuları insanları hiçleştiriyor. Hiç olan bir yerde İstanbul'da kendini kaybeder.
YanıtlaSilBüyükada için üzgünüm ama
YanıtlaSilBak Burgazada tertemiz mesela
Canın sıkılınca Kadıköy’ü hatırla
Bu üç dizeyi çok sevim. Ne güzel demişsin. :)